Yavuz Bülent BÂKİLER - TÜRKİYEM, ANAYURDUM, SEBEBİM, ÇAREM!

 Yavuz Bülent BÂKİLER - TÜRKİYEM, ANAYURDUM, SEBEBİM, ÇAREM! ŞİİR SÖZLERİ

Ben, kağnılarla yaylılarla büyüdüm geldim 

Çocuk yüreğimi yakan türküler dinleye dinleye. 

Mahzun kağnılarla, nazlı yaylılarınla 

Ve tozlu yollarınla sevdim seni Türkiye! 

O tezek topladığım kırlar, yaylalar... 

Başına oturduğum, yemek yediğim atandır. 

Türkiye'm, anayurdum, sebebim, çarem... 

Taşına toprağına vurgunluğum bundandır... 

Akşam karanlığıyla başlardı kurbağalar 

Susar gökyüzü kadar, dinlerdim biteviye. 

Gecemi besteleyen cırcır böceklerinle. 

Kurbağa seslerinle sevdim seni Türkiye! 

Bir Peygamber sofrasıydı soframız: 

Biraz tandır ekmeği, biraz çökelek... 

Yoksulluğunla da bağlandım kaldım sana 

Mecnunlar gibi üstelik. 

Yağmurlar başlayınca, odalarımız damlardı 

Dizlerini döve döve ağlardı anam. 

Şimdi kırkikindiler boyunca sırılsıklam 

Küçük kerpiç evlerin çıkmaz aklımdan! 

Türkiye'm! Hasretim! Kınalı türküm!.. 

İç içe güzellik, uc uca kahır 

Yüreğimi bin parçaya bölseler 

Her parçası yine seni çağrışır.

Şiir Analizi: "Türkiyem, Anayurdum, Sebebim, Çarem!" - Yavuz Bülent Bâkiler

Temalar:

1. Vatan Sevgisi: Şair, çocukluğundan itibaren Türkiye’ye duyduğu bağlılığı anlatır. Toprak, yollar, yaylalar gibi unsurlarla ülkesine olan sevgisini vurgular.
2. Yoksulluk ve Zorluklar: Eski zamanlardaki yoksulluk ve zorluklar, şiirin ana unsurlarından biridir. Damı akan evler, kıt kanaat sofralar bu durumu gösterir.
3. Doğa ve Anadolu Hayatı: Kağnılar, yaylalar, cırcır böcekleri, kurbağalar gibi imgelerle Anadolu’nun doğal yapısı ve kırsal yaşamı anlatılır.
4. Bağlılık ve Özlem: Şair, Türkiye’yi bir aşk gibi tanımlar ve ona Mecnun gibi bağlandığını söyler. Vatanına olan hasretini güçlü ifadelerle dile getirir.
5. Milli ve Kültürel Kimlik: Anadolu’nun kültürel motifleri, türküleri, sofraları şiirde önemli bir yer tutar ve bir milletin ruhunu yansıtır.

Duygular:

• Özlem (Geçmişe ve vatanın özüne duyulan hasret)
• Bağlılık (Vatanına duyduğu sadakat ve sevgisi)
• Hüzün (Yoksulluk ve geçmişin zorluklarına dair anılar)
• Gurur (Zorluklara rağmen Türkiye’ye duyduğu aşk ve aidiyet)
• Nostalji (Çocukluk anılarının sıcak ve hüzünlü hatıraları)

Anahtar Kelimeler:

• "Kağnılar, yaylılar" → Eski Türkiye’nin ulaşım araçları, geçmişe dair nostaljik bir bağ kurar.
• "Türküler" → Halkın duygularını yansıtan, toplumsal hafızanın bir parçası.
• "Anayurdum" → Türkiye’nin şair için bir anne kadar kutsal olduğunu ifade eder.
• "Hasret" → Vatanına, geçmişine, çocukluğuna duyduğu özlemi anlatır.
• "Küçük kerpiç evler" → Anadolu’daki mütevazı yaşamı ve eski zamanların atmosferini yansıtır.

Dikkat Çeken Sözler:

• "Türkiye'm, anayurdum, sebebim, çarem..." → Türkiye’nin şair için hem bir kök, hem bir amaç, hem de bir umut olduğunu anlatıyor.
• "Bir Peygamber sofrasıydı soframız: Biraz tandır ekmeği, biraz çökelek..." → Mütevazı ama bereketli bir sofrayı kutsal bir imgeyle anlatıyor.
• "Yüreğimi bin parçaya bölseler, Her parçası yine seni çağrışır." → Türkiye’ye duyduğu derin sevgiyi ve bölünmez bağlılığını vurguluyor.

Genel Mesaj:

Şair, Türkiye’ye olan derin sevgisini, çocukluk anılarıyla ve Anadolu’nun saf, doğal güzellikleriyle anlatıyor. Yoksulluk ve zorluklara rağmen vatanına duyduğu aşk değişmez bir bağlılık olarak sunuluyor. Şiir, bir milletin kimliğini, kültürünü ve insanlarının yaşadığı gerçekleri nostaljik ve duygusal bir dille gözler önüne seriyor.