Yahya Kemal BEYATLI - KAR MÛSIKÎLERİ

 Yahya Kemal BEYATLI - KAR MÛSIKÎLERİ Şiir Sözleri

                           Varşova 1927

Bin yıldan uzun bir gecenin bestesidir bu.

Bin yıl sürecek zannedilen kar sesidir bu.

Bir kuytu manastırda duâlar gibi gamlı,

Yüzlerce ağızdan koro hâlinde devamlı,

Bir erganun âhengi yayılmakta derinden...

Duydumsa da zevk almadım İslav kederinden.

Zihnim bu şehirden, bu devirden çok uzakta,

Tanbûri Cemil Bey çalıyor eski plâkta.

Birdenbire mes'ûdum işitmek hevesiyle

Gönlüm dolu İstanbul'un en özlü sesiyle.

Sandım ki uzaklaştı yağan kar ve karanlık,

Uykumda bütün bir gece Körfez'deyim artık!

Şiir Analizi: Kar Mûsikîleri - Yahya Kemal Beyatlı

Temalar:

1. Zaman ve Mekân Algısı: Şair, 1927’de Varşova’da geçirdiği anı, geçmişe olan özlemiyle harmanlar. Bulunduğu ortam ve zihnindeki İstanbul arasında bir karşıtlık kurar.
2. Müzik ve Kültürel Kimlik: Şiirde Batı ve Doğu müziği karşılaştırılır. İslav müziği ve kederi, şairin ruhuna hitap etmezken, Tanburi Cemil Bey’in çaldığı müzik ona mutluluk verir.
3. Özlem ve Melankoli: Şair, İstanbul’a duyduğu özlemi yoğun bir şekilde hisseder. Kar ve kış, onun için uzun bir yalnızlık sürecini simgeler.
4. Doğu-Batı Ayrımı: Batı dünyasının sanatına ve hüznüne duyulan mesafe, İstanbul’un sıcak ve tanıdık atmosferine duyulan özlem ile vurgulanır.

Duygular:

• Hüzün
• Yalnızlık
• Özlem
• Melankoli
• Mutluluk (İstanbul’u hatırladığı an)

Anahtar Kelimeler:

• "Bin yıl sürecek zannedilen kar sesi" → Karın ve soğuğun sürekliliği, zamanın ağırlığına işaret eder.
• "Tanbûri Cemil Bey" → Osmanlı-Türk musikisinin önemli ismi, şair için bir nostalji unsuru.
• "İslav kederi" → Batı müziğinin hüznü, şair için soğuk ve uzak.
• "Körfez" → İstanbul’un sıcak, özlenen atmosferini simgeler.

Dikkat Çeken Sözler:

• "Bin yıldan uzun bir gecenin bestesidir bu. / Bin yıl sürecek zannedilen kar sesidir bu."
  → Kışın ve yalnızlığın sonsuz gibi algılanan etkisi vurgulanır.
• "Duydumsa da zevk almadım İslav kederinden."
  → Batı müziğinin hüznü, şairin ruhuna dokunmaz; ona yabancı gelir.
• "Sandım ki uzaklaştı yağan kar ve karanlık, / Uykumda bütün bir gece Körfez'deyim artık!"
  → İstanbul’un hatırası, onu bulunduğu mekânın soğukluğundan kurtarır.

Genel Mesaj:

Şair, yabancı bir şehirdeyken, İstanbul’a ve geçmişe duyduğu özlemi derin bir şekilde hisseder. Batı müziğinin hüznü ona yabancı gelirken, Türk musikisi ve İstanbul’un sıcak atmosferi ona huzur verir. Kar, kış ve uzun geceler, yalnızlığın ve zamanın geçiciliğinin sembolüdür. Şiir, insanın kültürel kökleriyle olan bağını ve özlemin gücünü anlatır.