Sagopa Kajmer – Didaktik Kitaplar Şarkı Sözleri

 Sagopa Kajmer – Didaktik Kitaplar Şarkı Sözleri

(Okula gitmek zorundasın)

Birikimlerimiz kısıtlı, arzularımızın ışığı egoizme yansıdı

Ya da kısıtladık insancıl yanımızı

Tokatladık karanlığa mum yakanları

Barış hududuna mermi atanların akıbetini yazan hocalarım oldu

Savaş yanlısı literatürün gereği yapıldı

Atamın ellerini aradım

Kürsülerde; yetişen mengenelere her yılım on elimi kaptırmaktan yıldım

Yılım bana zehir oldu yine, halkım alkış tuttu ve ben elimi kırdım Geçemediğimiz köprüler ardımızdan ağladı

Tıpkı yere düşen ekmek kırıntıları gibi

Zan altında masum yedi kelepçeleri ve sırıttı birileri

Makam arabalarına yol ver geçsin

Emri vaki olmuş her yolcu

Açılan çenelere çekici ver çaksın, yazılı kuralların kuramları aştı

Parmakları kırılan bu yazar yılmadı

Kaç yazar alim olsan

Amacını yamacında doğarak yok oldu Sezar

Dedelerin toprak oldu bak or'da mezar

Yalanla savunan dürüstle tanıştı, tekmeyle kovulan kiniyle yarıştı Paradan uzak olan silahla tanıştı, hayatla darılan ölümle barıştı

Hainlik diz boyuna

Laik durum acı kadere bağlamış iş bitik, taktiklerimizin nefesi kesilmiş

Didaktik kitaplar sobada odun

Ve yurdun taşı toprağı çakıla karışmış

Hocalarım eylem yürüyüşünde, bilginlerim afaroz edildi

Didaktik kitaplar sobada odun

Hainlik diz boyuna

Laik durum acı kadere bağlamış iş bitik, taktiklerimizin nefesi kesilmiş

Didaktik kitaplar sobada odun

Ve yurdun taşı toprağı çakıla karışmış

Hocalarım eylem yürüyüşünde, bilginlerim afaroz edildi

Didaktik kitaplar sobada odun

Bir okumuşum tam on beş sene sürece, ve okulumu kırmışım kırılmışım dünümde

Şimdilerde ezbere büyüdüğümü anladım tek düze

Bilgilerimi çöpe attığım defterlerimde bıraktım

Ve soru kağıtları artık yok önümde, tıpkı sorulan sorulara cevap olamadığı gibi

Verilen cevaplara kayıtsız kalanım, ben talanım, ortadayım çevremde bu koca şehir

Elimde dumandan ibaret bir zehir

Kibirli yıkanan insancıklar ortasında

Binlerce çocukluğum çantalarına koymak için bekliyor geleceğini

Ben işte oydum şimdi buyum

Önümüze bakıp da yönümüzü bulamadık, gözümüzü açıp da yolumuza varamadık

Sözümüzü tutup da ileriye adım atamadık, adımızı karaladık ama temize çıkaramadık

Atamıza rüsvayız, şimdi ben soruyorum sayın hocam pişman mısın? Gelecek sizin eserinizdir, ezbere nesiller yoldalar

Kırmızıda geçtiler, yeşili beklemeden

Meydanı boş bulan her hergele, mengene oldu ülkemi yedi afiyetle beni de

Siz diplomasına imzalarınızı attınız

Şimdi yine soruyorum sayın hocam pişman mısın?

İmzalarınız ateşe verdi kibritin torpilini ve yandı okul önlükleri

Üniformalarda saklanan büyük teröristleri yarattınız, kararttınız

25 senedir beklediğim aydınlık geleceğimi, biraz abarttınız!

Hainlik diz boyuna

Laik durum acı kadere bağlamış iş bitik, taktiklerimizin nefesi kesilmiş

Didaktik kitaplar sobada odun

Ve yurdun taşı toprağı çakıla karışmış

Hocalarım eylem yürüyüşünde, bilginlerim afaroz edildi

Didaktik kitaplar sobada odun

Hainlik diz boyuna

Laik durum acı kadere bağlamış iş bitik, taktiklerimizin nefesi kesilmiş

Didaktik kitaplar sobada odun

Ve yurdun taşı toprağı çakıla karışmış

Hocalarım eylem yürüyüşünde, bilginlerim afaroz edildi

Didaktik kitaplar sobada odun

Neden okulda değilsin? "Okula gideceksin" dediysem gideceksin! Dalga mı geçiyorum ben? Okuman lazım

Şarkı Adı: Didaktik Kitaplar
Sanatçı: Sagopa Kajmer

Temalar

1. Eğitim ve Toplum Eleştirisi: Şarkı, eğitim sisteminin ve toplumun yozlaşmış yapısının eleştirisini yapıyor. Okulun ve eğitim kurumlarının bireylerin özgürlüğünü kısıtladığı, bireylerin potansiyelini engellediği, manipülasyon ve ideolojik baskı ile şekillendiği vurgulanıyor.
2. Savaş ve Hainlik: Savaşın ve şiddetin eleştirisi yapılırken, "hainlik" temasına sıkça atıfta bulunuluyor. Toplumda, savaşı ve vahşeti savunanların, gerçekler karşısında saflaşanların eleştirisi yer alıyor.
3. Gelecek Kaygısı: Geleceğin belirsizliği ve bireylerin bu geleceğe ne kadar hazırlıklı olduğu, sistemin onları ne kadar dar bir çerçeveye hapsedip harcadığı vurgulanıyor.
4. Yalanlar ve Gerçekler: Toplumda yayılan yalanların, doğruyu savunanları yok etmeye çalıştığı anlatılıyor. Şarkı, gerçeklerin üzerinin örtülmesi ve sistemin yanlışlarını savunmak için kullanılan taktikleri eleştiriyor.
5. Bireysel Çöküş ve Sistemin Etkisi: Şarkının sözleri, bireylerin sistemin içinde nasıl şekillendiğini, kişisel çöküşün ve toplumun baskılarının nasıl iç içe geçtiğini anlatıyor.

Duygular

• Öfke: Eğitim sistemine, toplumsal düzene ve savaş propagandalarına karşı yoğun bir öfke hissediliyor.
• Yalnızlık ve Çaresizlik: Bireyin, sistem karşısındaki yalnızlığı ve çaresizliği ön plana çıkıyor.
• İsyan: Toplumun ve bireylerin yozlaşmasına karşı isyan duyuluyor.
• Kaygı ve Belirsizlik: Geleceğe dair kaygı ve belirsizlik, şarkının önemli duygusal tonlarından biridir.
• Hayal Kırıklığı: Bireylerin eğitim ve toplum sistemlerinden hayal kırıklığına uğraması hissedilir.

Anahtar Kelimeler

• Hainlik: Şarkı boyunca bu kavram, toplumdaki ihanetin ve gerçeği savunmanın önündeki engellerin simgesi olarak kullanılır.
• Didaktik Kitaplar: Eğitim sisteminin baskıcı ve manipülatif yönünü ifade eder.
• Okul, Eğitim: Bu kelimeler, şarkının eğitime yönelik eleştirisinin odağında yer alır.
• Savaş, Barış: Şarkıda savaşın ve barışın insanları nasıl şekillendirdiği anlatılır.
• Kibir, Kendi: Bireysel değerlerin ve toplumdaki egoizmin tartışıldığı önemli kelimelerdir.

Dikkat Çeken Sözler

• "Birikimlerimiz kısıtlı, arzularımızın ışığı egoizme yansıdı"
  • Bu satır, bireysel arzuların ve egoizmin toplum üzerinde yarattığı etkiye dair önemli bir göndermedir.
• "Didaktik kitaplar sobada odun"
  • Eğitim sisteminin insanlar için ne kadar faydasız ve anlamsız hale geldiğini anlatan güçlü bir simgedir.
• "Ben işte oydum şimdi buyum"
  • Bireysel değişimi ve toplumun birey üzerindeki etkisini vurgulayan bir ifadedir.
• "Atamıza rüsvayız, şimdi ben soruyorum sayın hocam pişman mısın?"
  • Geçmişin ve günümüzün karşılaştırılması, tarihsel ve toplumsal sorumluluğun sorgulanması anlamına gelir.

Genel Mesaj

Şarkı, toplumsal sistemin bireyler üzerindeki yıkıcı etkisini ve eğitimin manipülatif yapısını eleştiriyor. Eğitim, ideolojik baskılar ve bireysel yozlaşma üzerinden bir toplumun çöküşünü anlatan Sagopa Kajmer, sistemin bireyleri nasıl şekillendirdiğini ve geleceğe dair umutsuzluk yaratıldığını vurguluyor. Ayrıca, bireylerin ve toplumun kendilerini özgürleştiremeyip yıllarca sistemin ağırlığı altında nasıl yok olduklarını ve yozlaştıklarını dile getiriyor.