Kubilay Karça - Zifir Kara Şarkı Sözleri
Kırıldı döküldü bu kalbim onu da adam sanardım
Bu sensiz akşamlar güz gibiydi kışa çalardı
Düşkün halimi görenlerde deli sanardı
Farkında değildim lakin sen bana zarardın
Güneşim doğmaz gece zifir kara
İçeriz tabi güzeliz içimiz yara
Düşüne düşüne yine düşeriz dara
Offff nasıl bir yol bulunmaz
Kırıla döküle
Üzüle üzüle
Bikaç cümle kurdum evet
Aldırış etme sözüme
Hıçkıra hıçkıra
Ağlayan ben oldum hep
Bakmadılar inanki hiç gözümün seline
Şarkı Analizi:
Şarkının başlangıcı, bir kalbin kırıldığı ve dağıldığı bir durumu ifade ediyor. Şarkıcı, o kişiyi adam sanıyor ve onun olmadığı akşamların, kışa benzer bir hüzün taşıdığını söylüyor. Kendisini düşkün bir halde görenlerin onu deli sanmış olabileceğini fark etmemiş. Ancak asıl zararı kendisine senin verdiğini ifade ediyor.
Gelişiminde şarkıda geçen birçok duygu ve acı anlatılıyor. Şarkıcı, gecelerin karanlık olduğunu ve içlerinin yara olduğunu belirtiyor. Düşündükçe tekrar tekrar sıkıntılara düştüklerini söylüyor. Ardından, bir yol bulunamadığını hayıflanarak ifade ediyor.
Şarkıda kullanılan imgeler ve metaforlar arasında "kalbim kırıldı ve döküldü" ifadesi, güzün kışa dönüşmesiyle akşamların anlatılması, "güneşim doğmaz gece zifir kara" şeklindeki karanlık ve umutsuzluk vurgusu sayılabilir. Ayrıca "içimiz yara" ve "gözümün seli" gibi ifadeler de duygusal anlatımı güçlendiren metaforlardır.
Şarkının ana teması aşk acısı ve kaybıdır. Şarkıda geçen sözler, bir ilişkinin sona erdiği ve bu durumun şarkıcının iç dünyasında yarattığı acıyı ve hüznü anlatır. Aynı zamanda biraz da kendi iç hesaplaşmasını ve yaşadığı duygusal zorlukları ifade eder.
Genel mesaj olarak, şarkı sevilen birinin kaybedilmesinin yarattığı acıyı, karanlığı ve umutsuzluğu anlatır. Şarkıcı, bu kaybın etkileriyle başa çıkmaya çalışırken, duygusal bir yolculuk yaşar ve içsel acısını ifade eder. Mesaj olarak, kayıp ve acının kişinin iç dünyasında derin izler bıraktığını ve zamanla bu acının nasıl aşılacağını anlatır.
